Мужаддиди алфи соний – Имоми Раббоний (қуддиса сирруҳу) шундай дейдилар:
«Икки динни тасдиқлаган (исломдан бошқа хақ дин бор эканлигига иймон келтиган) киши ширк аҳлидан саналади. Ислом ҳукмлари билан куфрни бирлаштиришга ҳаракат қилган киши мушрик бўлади. Ҳолбуки, куфрдан узоқ бўлмоқ Исломнинг шартидир. Ширкнинг ҳар қандай шўъбаларидан сақланмоқ тавҳиддир. Ҳиндларнинг муқаддас ҳисоблаган саналарига ҳурмат кўрсатмоқ, яҳудийларники деб билинган одатларга эргашмоқ куфрни тақозо қилади. Ҳақиқатан, баъзи саводсиз мусулмонлар, хусусан, аёллар куфр аҳлининг маълум кунлардаги куфр маросимларини бажариб қўймоқдалар. Буларни ўзлари учун ҳам байрам қабул қилиб, қизлари ва қариндошларининг уйларига бу кунларда улар каби совға саломлар йўлламоқдалар. Шу тариқа бу маросимларга батамом аҳамият ва эътибор қаратиб, эргашмоқдалар.
Исломда буларнинг барчаси ширк ва куфрдир».
Мактуботи Роббоний. 3-жилд, 41-мактуб.